Blog

  • liniac.png

  • Ciała obce, które mogą być zjedzone przez psa lub kota

    Ostatni wywiad z Conrad Moreno-Szypowskim jest inspiracją do napisania artykułu o rzeczach, które mogą zostać zjedzone przez naszych podopiecznych i spowodować zagrożenie życia. W pierwszej kolejności skupimy się na przedmiotach, które mogą zostać zjedzone lub połknięte podczas pobytu zwierzęcia w domu.

    Spokojna i beztroska zabawa poduszką może skończyć się jej szarpaniem, ogryzaniem i zjedzeniem wypełnienia. Intensywność takich zabaw zależy od charakteru i usposobienia psa czy kota. Każdy właściciel powinien na tyle znać swojego pupila, by wiedzieć jak intensywnie zwierzak potrafi się bawić. Jeżeli początkowo bawi się delikatnie zabawką, a później zaczyna ją rozgryzać wskazane jest monitorowanie takiej zabawy lub nawet interwencja.

    Dom jest pełen najróżniejszych przedmiotów, które mogą paść łupem pupila, poniższa lista nie wyczerpuje listy przedmiotów, które mogą zostać zjedzone przez zwierzaka, jest jedynie przykładem przedmiotów, z którymi zetknęłam się w mojej praktyce klinicznej.

    Pies: zabawki dla dzieci, odgryzione fragmenty dywanów i ręczników, skarpetki, bielizna, nici, igły, agrafki, biżuteria, gąbki, zmywaki kuchenne, sznurki, długopisy, kredki, magnesy, kapsle, korki, prezerwatywy (głównie z zawartością), potłuczone szkło, gryzaki, guziki, śrubki, monety, skórzane elementy garderoby, fragmenty butów, kapci, fragmenty kabli, wtyczki, ładowarki, okulary (zwłaszcza oprawki), pieluchy tetrowe, jednorazowe pieluchy, wykałaczki, balony, fragmenty butelek plastikowych, siateczki z szynek.

    Kot: małe gumowe zabawki, nici, igły, szpilki, gąbki, piankowe elementy, gumki, biżuteria, monety, małe klocki, oponki do samochodów zabawek, sznurki, tasiemki, wata, spinacze, magnesiki, małe baterie, fragmenty zabawek pluszowych, cienkie druciki, fragmenty ładowarek, siateczki z szynek, sztuczne kwiaty, ozdoby choinkowe.

    Profilaktyka:

    • przewidywanie zachowania zwierzęcia,
    • wnikliwa obserwacja naszych podopiecznych,
    • prawidłowe zabezpieczenie środków czystości, detergentów, leków, biżuterii przed zwierzętami domowymi,
    • skuteczne zamknięcie koszów na śmieci,
    • kontrola pogryzienia gryzaków, zabawek pluszowych,
    • obserwacja zabaw naszego kota zabawkowymi myszkami,
    • dobranie odpowiedniego żwirku,
    • unikanie zawieszania drobnych ozdób choinkowych jeśli zwierzaki są żywo zainteresowane choinką,
    • jeżeli mały pies nie rozgryza spokojnie sprasowanej kosteczki, tylko szybko stara się ją połknąć, wtedy lepiej zabrać takie pożywienie i podawać mu w małych kawałeczkach,
    • przemyślane zakupy wszelkich zabawek i gryzaków, które powinny zapewnić zabawę na kilka godzin,
    • zabezpieczenie karmy w miejscu niedostępnym dla zwierzęcia.


    U niektórych zwierząt występuje obsesyjne zjadanie ciał obcych. Przyczyną może być choroba ogólnoustrojowa lub zaburzenia behawioralne. W celu znalezienia przyczyny należy wykonać kompleksowe badania. Czasami nasi podopieczni zjadają coś na naszych oczach, czasami jednak zjedzą coś poza kontrolą wściela. Objawy które mogą świadczyć o zjedzeniu ciała obcego, które powoduje całkowitą lub częściową niedrożność układu pokarmowego:

    • wymioty, zwłaszcza po piciu wody, często bardzo obfite,
    • osowienie,
    • szukanie zacisznych miejsc,
    • brak apetytu,
    • przełykanie i zwracanie śliny, odkrztuszanie,
    • gwałtowny spadek masy ciała,
    • duszność,
    • utrata przytomności,
    • zmiana nawyków żywieniowych,
    • odmowa picia,
    • nadmierna produkcja śliny,
    • ból dotykowy brzucha lub gardła,
    • wzdęty brzuch,
    • zaparcie,
    • biegunka,
    • kichanie,
    • niepokój, przygnębienie,
    • niedomykanie ust,
    • widoczne obrażenia błony śluzowej jamy ustnej.


    Jeżeli któreś (jedno albo więcej) z powyższych objawów występuje u psa lub kota najlepiej udać się na wizytę do lekarza weterynarii. W naszej klinice posiadamy pełne zaplecze diagnostyczne do zdiagnozowania ciała obcego i zaplanowania dalszego postępowania. W diagnostyce ciał obcych wykorzystujemy: badanie kliniczne, RTG, RTG z podaniem kontrastu, USG.

    Doraźne postępowanie w przypadku zjedzenia ciała obcego:

    • Jeżeli to, co zostało zjedzone nie ma ostrych krawędzi lub nie jest to substancja żrąca, wtedy możemy sprowokować wymioty do trzech godzin od zjedzenia. Można podać doustnie roztwór wody utlenionej lub pojawić się w klinice, dla psiaków są dostępne krople do oczu, które w szybkim czasie wywołują wymioty.
    • Do domowych środków zaradczych należy podawanie kapusty kiszonej. Owija ona ciało obce we włókna i ułatwia jego usunięcie.
    • Jeżeli przedmiot nadal znajduje się w jamie ustnej, można próbować go usunąć.
    • Jeżeli przedmiot znajduje się w drogach oddechowych to można zastosować uchwyt Heimlicha. Tylko w sytuacjach awaryjnych – bezpośredniego zagrożenia życia!
    • Jeżeli ciało obce utknęło w żołądku i wywołanie wymiotów nie przyniosło rezultatów to dalsze samodzielne wykonywanie czynności nie jest wskazane tylko należy pojawić się w klinice, wtedy może zostać ono usunięte endoskopowo lub wykonamy sondowanie pacjenta.
    • Jeżeli ciało lub ciała obce znajdują się w jelitach cienkich, to samodzielnie nie należy wykonywać żadnych czynności. Konieczna jest wizyta w klinice i najczęściej prowadzi ona do interwencji chirurgicznej.
    • Jeżeli utknęło w jelicie grubym można wykonać lewatywę. Podajemy środki poślizgowe (olej jadalny), nawadniamy pacjenta. Gdy to nie pomoże konieczna jest wizyta w klinice i czasami interwencja chirurgiczna aby przesunąć ciało obce do odbytu. W wyjątkowych przypadkach konieczne jest cięcie ściany jelita.


    W naszej klinice pełniony jest dyżur chirurgiczny całodobowo. Rokowanie po zabiegach związanych z usuwaniem ciała obcego jest skorelowane ze skutkami obecności ciała obcego w jelitach, na co duży wpływ ma ilość czasu w jakim ciało obce zalega w organizmie. Im dużej ciało obce zalegało w organizmie tym rokowanie jest coraz gorsze. Jeżeli na skutek obecności ciała obcego pojawiła się martwica ściany jelita wtedy konieczna jest resekcja fragmentu jelita, a dojście do siebie zwierzęcia zagrożone poważnym ryzykiem.

    Autor: lek. wet. Iwona Starczewska