Blog

Czas wakacji jest okresem, gdzie zwierzęta domowe obcują z bujną przyrodą, co nie zawsze musi się skończyć dobrze. Psy z racji swojego upodobania do biegania po łąkach i lasach mogą wrócić do właściciela z kłosem lub źdźbłem w uchu. Koty wychodzące również mogą wrócić do domu z kawałkiem gałązki lub innym ciałem obcym pochodzenia roślinnego w uchu.

Zwierzęta najczęściej nie mogą same strząsnąć kłosów, które zaplątały się w ich futro. Zwykle pies czy kot strząsa większość innych części roślin, które mu przeszkadzają. Kłosy traw są mocno przymocowane za pomocą zadziorów – im bardziej pies się trzęsie tym głębiej kłosy wchodzą w długą sierść.

Należy zwrócić uwagę na poniższe zachowanie zwierzęcia gdyż może to świadczyć, że coś mogło wpaść do kanału usznego:

• nagłe, energiczne potrząsanie głową,
• drapanie jednego lub obu uszu,
• trzepanie uszami,
• silny ból przy dotyku ucha lub jego okolicy,
• tarcie uchem o dywan, sprzęty domowe,
• przechylenie głowy na jedną stronę.

Po zaobserwowaniu powyższych objawów – najlepiej jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii w celu postawienia diagnozy. Podstawowe badanie otoskopowe potwierdzi lub wykluczy obecność ciała obcego w uchu.

W przypadku zaniedbania sprawy i pozostawienia na dłużej w kanale słuchowym ciała obcego, mogą pojawić się następujące objawy:

• wypływ z ucha – czasami ropno-śluzowa wydzielina, co może utrudnić zidentyfikowanie ciała obcego,
• gorączka,
• często silny ból ucha który nie pozwala na badanie otoskopowe bez znieczulenia.

Fragmenty roślinne, które dostały się do ucha, ulegają przemieszczeniu w głąb kanału i często perforują błonę bębenkową. Jeżeli dojdzie do perforacji często dochodzi też do zapalenia ucha środkowego, charakteryzuje się ono następującymi objawami:

• obfitym i nieładnie pachnącym, płynnym wysiękiem z ucha obejmującym czasami część przyuszną i twarzową,
• potrząsaniem głową i świądem związanym z wypływem z ucha,
• bolesnością przy omacywaniu, manipulowaniu w okolicy podstawy ucha,
• niechęcią do otwierania jamy ustnej lub żucia twardych pokarmów,
• suchym zapalenie rogówki i spojówki oka po chorej stronie,
• zespołem Hornera oka po chorej stronie,
• skręceniem głowy,
• obniżeniem ucha,
• obwiśnięciem wargi,
• utratą zdolności zamykania powiek.

Najczęściej znajdywane w kanałach słuchowych i w uchu środkowym u psów i kotów:

• małe gałązki,
• kłosy traw – np. jęczmienia płonnego, włośnicy, wyczyńca łąkowego,
• pakiety nasion.

Ciała obce które wpadają do uszu zazwyczaj są stożkowe z owalną podstawą. kłosy mają dodatkowo koronę z promieniście sterczących wąsów, która nie pozwala na przemieszczenie się obiektu na zewnątrz kanału słuchowego.

Dodatkowo jeżeli u zwierzęcia występują poniższe zmiany w kanale ucha to mogą one sprzyjać zapaleniu ucha zewnętrznego u pacjenta:

• zwężenie,
• nadmierne owłosienie,
• uraz,
• nadmierna produkcja wydzieliny,
• niedrożność spowodowana przez polip czy ziarninę.

Niektóre psy pocierają uszami o ziemie i mogą w ten sposób wprowadzić piasek i brud do przewodów słuchowych co może doprowadzić do niedrożności kanału ucha i w konsekwencji jego zapalenie.
W okresie letnim w związku z podwyższoną temperaturą, która sprzyja kąpielom psów w zbiornikach wodnych wskazane jest, po takiej kąpieli:

• wykąpanie zwierzęcia w czystej wodzie,
• dokładne wysuszenie sierści szczególnie okolic uszu,
• dokładne sprawdzenie czy do sierści nie przyczepiły się gałązki, fragmenty roślin szczególnie w okolicach uszu,
• kontrola wewnętrznej i zewnętrznej strony małżowiny usznej,
• pacjenci bezwłosi narażeni są na oparzenia słoneczne, szczególnie obszarów wrażliwych w tym uszu.

Dodatkowo zawsze należy pamiętać o zabezpieczaniu naszych podopiecznych przed kleszczami i pchłami.

Jeżeli chodzi o koty to najczęściej spotykanymi, nienowotworowymi naroślami w obrębie kanału ucha są polipy zakaźne. Dominującymi objawami klinicznymi przy polipie zapalnym są:

• wyciek z ucha – śluzowo-ropny wysięk, który wypełnia cały kanał słuchowy,
• potrząsanie głowy,
• przechylenie głowy.

Objawy przy kłosie trawy i polipie zapalnym są podobne. W obu przypadkach konieczna jest diagnostyka. Przy polipach zapalnych możliwa jest diagnostyka:

• zdjęcie rentgenowskie (RTG),
• rezonans magnetyczny (MRI),
• tomografia komputerowa (TK).

Diagnostyka TK daje bardzo duże możliwości przedstawienia anatomii ucha wewnętrznego, środkowego i zewnętrznego. Najbardziej skuteczną metodą leczenia polipów jest metoda chirurgiczna – osteotomia puszki bębenkowej z dojścia brzusznego które rutynowo wykonujemy w naszej klinice.
Czym wcześniej pacjent pojawi się u lekarza weterynarii tym lepiej. W miarę trwania procesu zapalnego diagnostyka jest coraz trudniejsza, jednocześnie ból związany z zapaleniem jest coraz większy.

Profilaktyka

• Zabezpieczanie psów i kotów od pasożytów zewnętrznych.
• Ograniczanie spacerów na obszarach roślinności obfitej w wysokie trawy (z kwiatostanami), nie wypuszczanie zwierząt na pola np. kukurydzy, jęczmienia.
• Dokładne oględziny po spacerze swojego pupila.
• U psów długowłosych z długimi uszami można zastosować specjalne siatki na uszy.
• Delikatne przycięcie sierści.
• Przeczesanie sierści po powrocie ze spaceru.